شرح

Dabigatran etexilate mesylate (BIBR 1048MS) یک پیش داروی خوراکی فعال دابیگاتران است.دابیگاتران اتکسیلات مزیلات دارای اثرات ضد انعقادی است و برای پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی و سکته مغزی ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می شود.

زمینه

توضیحات: مقدار IC50: 4.5nM (Ki);10nM (تجمع پلاکتی ناشی از ترومبین) [1] دابیگاتران یک مهارکننده مستقیم ترومبین برگشت پذیر و انتخابی (DTI) است که به عنوان پیش داروی فعال خوراکی آن، دابیگاتران اتکسیلات، تحت توسعه بالینی پیشرفته قرار دارد.در شرایط آزمایشگاهی: دابیگاتران به طور انتخابی و برگشت پذیر ترومبین انسانی (Ki: 4.5 نانومولار) و همچنین تجمع پلاکتی ناشی از ترومبین (IC(50): 10 نانومولار) را مهار کرد، در حالی که هیچ اثر مهاری بر سایر عوامل تحریک کننده پلاکت نشان نداد. تولید ترومبین در پلاکت ها پلاسما ضعیف (PPP)، اندازه گیری شده به عنوان پتانسیل ترومبین درون زا (ETP) وابسته به غلظت مهار شد (IC50: 0.56 میکرومولار).دابیگاتران اثرات ضد انعقادی وابسته به غلظت را در گونه‌های مختلف در شرایط آزمایشگاهی نشان داد و زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (aPTT)، زمان پروترومبین (PT) و زمان لخته شدن اکارین (ECT) را در PPP انسانی به ترتیب در غلظت‌های 0.23، 0.83 و 0.18 میکرومولار دوبرابر کرد. 1].in vivo: Dabigatran aPTT را پس از تجویز داخل وریدی در موش‌های صحرایی (0.3، 1 و 3 mg/kg) و میمون‌های رزوس (0.15، 0.3 و 0.6 میلی‌گرم بر کیلوگرم) طولانی‌تر کرد.اثرات ضد انعقادی وابسته به دوز و زمان با دابیگاتران اتکسیلات به صورت خوراکی در موش‌های هوشیار (10، 20 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) یا میمون‌های رزوس (1، 2.5 یا 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد، با حداکثر اثرات بین 30 تا 120 مشاهده شد. دقیقه پس از تجویز، به ترتیب [1].بیماران تحت درمان با دابیگاتران اتکسیلات سکته های ایسکمیک کمتری (3.74 دابیگاتران اتکسیلات در مقابل 3.97 وارفارین) و خونریزی های ترکیبی داخل جمجمه و سکته های هموراژیک کمتری را تجربه کردند (0.43 دابیگاتران اتکسیلات در مقابل 0.919 در هر سال [200 بیمار] وارفارین)کارآزمایی بالینی: ارزیابی فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک خوراکی Dabigatran Etexilate در بیماران همودیالیزی.فاز 1

ذخیره سازی

کارازمایی بالینی

ساختار شیمیایی