توضیحات

Dabigatran etexilate mesylate (BIBR 1048MS) یک پیش داروی خوراکی فعال دابیگاتران است. دابیگاتران اتکسیلات مزیلات دارای اثرات ضد انعقادی است و برای پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی و سکته مغزی ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می شود.

پس زمینه

توضیحات: مقدار IC50: 4.5nM (Ki); 10nM (تراکم پلاکتی ناشی از ترومبین) [1] دابیگاتران یک مهارکننده مستقیم ترومبین برگشت پذیر و انتخابی (DTI) است که به عنوان پیش داروی فعال خوراکی آن، دابیگاتران اتکسیلات، تحت توسعه بالینی پیشرفته قرار دارد. در شرایط آزمایشگاهی: دابیگاتران به طور انتخابی و برگشت پذیر ترومبین انسانی (Ki: 4.5 نانومولار) و همچنین تجمع پلاکتی ناشی از ترومبین (IC(50): 10 نانومولار) را مهار کرد، در حالی که هیچ اثر مهاری بر سایر عوامل تحریک کننده پلاکت نشان نداد. تولید ترومبین در پلاکت ها -پلاسمای ضعیف (PPP)، که به عنوان ترومبین درون زا اندازه گیری می شود پتانسیل (ETP) وابسته به غلظت مهار شد (IC50): 0.56 میکرومولار). دابیگاتران اثرات ضد انعقادی وابسته به غلظت را در گونه‌های مختلف در شرایط آزمایشگاهی نشان داد و زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (aPTT)، زمان پروترومبین (PT) و زمان لخته شدن اکارین (ECT) را در PPP انسانی به ترتیب در غلظت‌های 0.23، 0.83 و 0.18 میکرومولار دوبرابر کرد. 1]. in vivo: دابیگاتران aPTT وابسته به دوز را پس از تجویز داخل وریدی در موش‌های صحرایی (0.3، 1 و 3 mg/kg) و میمون‌های رزوس (0.15، 0.3 و 0.6 میلی‌گرم بر کیلوگرم) طولانی کرد. اثرات ضد انعقادی وابسته به دوز و زمان با دابیگاتران اتکسیلات به صورت خوراکی در موش‌های هوشیار (10، 20 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم) یا میمون‌های رزوس (1، 2.5 یا 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد، با حداکثر اثرات بین 30 تا 120 مشاهده شد. دقیقه پس از تجویز، به ترتیب [1]. بیماران تحت درمان با دابیگاتران اتکسیلات سکته های ایسکمیک کمتری را تجربه کردند (3.74 دابیگاتران اتکسیلات در مقابل 3.97 وارفارین) و خونریزی های ترکیبی داخل جمجمه و سکته های هموراژیک (0.43 دابیگاتران اتکسیلات در مقابل 0.919 در هر سال [200 بیمار] وارفارین) کارآزمایی بالینی: ارزیابی فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک خوراکی Dabigatran Etexilate در بیماران همودیالیزی. فاز 1

ذخیره سازی

کارآزمایی بالینی

ساختار شیمیایی