2. اثر سوگامادکس سدیم
به طور کلی، دوز آنتاگونیست های موسکارینی در طول بیداری بیهوشی به میزان انسداد عصبی عضلانی بستگی دارد.بنابراین، استفاده از مانیتور میوزون، کاربرد منطقی آنتاگونیست های مسدودکننده عصبی-عضلانی را تسهیل می کند.مانیتور myorexation تحریک الکتریکی ارسال شده به اعصاب محیطی را ارسال می کند و باعث پاسخ حرکتی (انقباض) در عضله مربوطه می شود.قدرت عضلانی پس از استفاده از میورالکسان ها کاهش می یابد یا از بین می رود.در نتیجه، میزان انسداد عصبی عضلانی را می توان به این صورت طبقه بندی کرد: بلوک بسیار عمیق [بدون تکان بعد از چهار حرکت چهار حرکتی (TOF) یا تحریک تونیک]، بلوک عمیق (بدون تکان بعد از TOF و حداقل یک تکان بعد از تونیک). تحریک)، و بلوک متوسط ​​(حداقل یک تکان بعد از TOF).
بر اساس تعاریف فوق، دوز توصیه شده قندهای سدیم برای معکوس کردن بلوک متوسط ​​2 میلی گرم بر کیلوگرم است و نسبت TOF می تواند پس از حدود 2 دقیقه به 0.9 برسد.دوز توصیه شده برای معکوس کردن بلوک عمیق 4 میلی گرم بر کیلوگرم است و نسبت TOF می تواند پس از 1.6-3.3 دقیقه به 0.9 برسد.برای القای سریع بیهوشی، روکورونیوم بروماید با دوز بالا (1.2 میلی گرم بر کیلوگرم) برای معکوس کردن معمول بلوک بسیار عمیق توصیه نمی شود.با این حال، در مورد بازگشت اضطراری به تهویه طبیعی، معکوس با mg/kg 16سوگامادکس سدیمتوصیه می شود.
3. کاربرد Sugammadex Sodium در بیماران خاص
3.1.در بیماران اطفال
داده های حاصل از مطالعات بالینی فاز دوم نشان می دهد که Sugammadex Sodium در جمعیت کودکان (شامل نوزادان، نوزادان، کودکان و نوجوانان) به اندازه جمعیت بزرگسال مؤثر و بی خطر است.یک متاآنالیز بر اساس 10 مطالعه (575 مورد) و یک مطالعه همگروهی گذشته نگر اخیراً منتشر شده (968 مورد) نیز تأیید کرد که زمان (میانگین) بازیابی نسبت انقباض میوکلونیک 4 به انقباض میوکلونیک اول به 0.9 در افراد مورد مطالعه دریافت روکورونیم بروماید 0.6 میلی گرم بر کیلوگرم و سوگامادکس سدیم 2 میلی گرم بر کیلوگرم در ارائه T2 تنها 0.6 دقیقه در نوزادان (0.6 دقیقه) در مقایسه با کودکان (1.2 دقیقه) و بزرگسالان (1.2 دقیقه) بود.1.2 دقیقه و نیمی از بزرگسالان (1.2 دقیقه).علاوه بر این، یک مطالعه نشان داد که Sugammadex Sodium در مقایسه با نئوستیگمین همراه با آتروپین، بروز برادی کاردی را کاهش می دهد.تفاوت در بروز سایر عوارض جانبی مانند برونکواسپاسم یا تهوع و استفراغ بعد از عمل از نظر آماری معنی دار نبود.همچنین نشان داده شده است که استفاده از Sugammadex Sodium باعث کاهش بروز بی قراری پس از عمل در بیماران اطفال می شود که می تواند در مدیریت دوره بهبودی مفید باشد.علاوه بر این، تادوکورو و همکاران.در یک مطالعه مورد-شاهدی نشان داد که هیچ ارتباطی بین واکنش های آلرژیک بعد از عمل به بیهوشی عمومی کودکان و استفاده از سدیم سوگامادکس وجود ندارد.بنابراین، استفاده از Sugammadex Sodium در بیماران اطفال در دوره بیداری بیهوشی بی خطر است.
3.2.کاربرد در بیماران مسن
به طور کلی، بیماران مسن‌تر نسبت به بیماران جوان‌تر در برابر اثرات انسداد عصبی عضلانی باقی‌مانده حساس‌تر هستند و بهبود خود به خود از انسداد عصبی عضلانی کندتر است.در یک مطالعه بالینی چند مرکزی فاز III در مورد ایمنی، اثربخشی و فارماکوکینتیک Sugammadex Sodium در بیماران مسن، آنها دریافتند که Sugammadex Sodium روکورونیوم را معکوس می کند تا در مقایسه با بیماران کمتر از 65 سال (میانگین بار) مدت زمان انسداد عصبی عضلانی را افزایش دهد. به ترتیب 2.9 دقیقه و 2.3 دقیقه).با این حال، چندین مطالعه گزارش کرده اند که sugammadex به خوبی توسط بیماران مسن تحمل می شود و هیچ مسمومیت مجدد با پیکان اتفاق نمی افتد.بنابراین، در نظر گرفته می شود که Sugammadex Sodium می تواند با خیال راحت در بیماران مسن در مرحله بیداری بیهوشی استفاده شود.
3.3.در زنان باردار استفاده شود
راهنمایی بالینی کمی در مورد استفاده از Sugammadex Sodium در زنان باردار، بارور و شیرده وجود دارد.با این حال، مطالعات حیوانی هیچ تاثیری بر سطح پروژسترون در دوران بارداری و هیچ مرده‌زایی یا سقط جنین در تمام موش‌ها پیدا نکرده است، که این امر می‌تواند استفاده بالینی از Sugammadex Sodium در دوران بارداری، به‌ویژه در سه ماهه اول بارداری را راهنمایی کند.همچنین مواردی از استفاده مادر از قندهای سدیم تحت بیهوشی عمومی برای سزارین مشاهده شده است و هیچ گونه عارضه مادری و جنینی گزارش نشده است.اگرچه برخی از مطالعات انتقال نسبتاً کوچک قندهای سدیم از طریق جفت را گزارش کرده اند، اما هنوز اطلاعات قابل اعتمادی وجود ندارد.قابل ذکر است، زنان باردار مبتلا به فشار خون بارداری اغلب با سولفات منیزیم درمان می شوند.مهار آزادسازی استیل کولین از طریق یون های منیزیم با انتقال اطلاعات اتصال عصبی عضلانی تداخل می کند، ماهیچه های اسکلتی را شل می کند و اسپاسم عضلانی را تسکین می دهد.بنابراین، سولفات منیزیم ممکن است اثر انسداد عصبی عضلانی داروهای میورالکسانت را افزایش دهد.
3.4.کاربرد در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی
کمپلکس های Sugammadex Sodium و sucralose-rocuronium bromide به عنوان نمونه اولیه توسط کلیه ها دفع می شوند، به طوری که متابولیسم سوگامادکس سدیم متصل و غیر متصل در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی طولانی تر می شود.با این حال، داده های بالینی نشان می دهد کهسوگامادکس سدیممی توان با خیال راحت در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی استفاده کرد، و هیچ گزارشی مبنی بر انسداد عصبی عضلانی تاخیری پس از Sugammadex Sodium در چنین بیمارانی وجود ندارد، اما این داده ها به 48 ساعت پس از تجویز Sugammadex Sodium محدود شده است.علاوه بر این، کمپلکس سدیم سوگامادکس-روکورونیم برمید را می توان با همودیالیز با غشاهای فیلتراسیون با شار بالا حذف کرد.توجه به این نکته مهم است که مدت زمان معکوس کردن روکورونیوم با سوگامادکس سدیم ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی طولانی شود.بنابراین استفاده از نظارت عصبی عضلانی ضروری است.
4. نتیجه گیری
Sugammadex Sodium به سرعت محاصره عصبی عضلانی ناشی از میورالکسان های آمینواستروئیدی متوسط ​​و عمیق را معکوس می کند و به طور قابل توجهی بروز انسداد عصبی عضلانی باقیمانده را در مقایسه با مهارکننده های استیل کولین استراز معمولی کاهش می دهد.سدیم سوگامادکس همچنین به طور قابل توجهی زمان خروج لوله را در طول دوره بیداری تسریع می کند، تعداد روزهای بستری را کوتاه می کند، بهبودی بیماران را تسریع می کند، هزینه های بستری را کاهش می دهد و منابع پزشکی را ذخیره می کند.با این حال، گاهی اوقات واکنش های آلرژیک و آریتمی های قلبی در طول مصرف Sugammadex Sodium گزارش شده است، بنابراین همچنان باید در طول مصرف Sugammadex Sodium هوشیار بود و تغییرات علائم حیاتی، شرایط پوستی و ECG بیماران را مشاهده کرد.توصیه می شود انقباض ماهیچه های اسکلتی را با یک مانیتور آرامش عضلانی بررسی کنید تا عمق انسداد عصبی عضلانی را به طور عینی تعیین کنید و از دوز معقول استفاده کنید.سوگامادکس سدیمبرای بهبود بیشتر کیفیت دوره بیداری.