روکسولیتینیب یک مهارکننده ژانوس کیناز مولکولی کوچک است که در درمان میلوفیبروز با خطر متوسط ​​یا بالا و اشکال مقاوم پلی سیتمی ورا و بیماری پیوند علیه میزبان استفاده می شود. روکسولیتینیب با افزایش گذرا و معمولاً خفیف آمینوترانسفراز سرم در طول درمان و موارد نادر آسیب حاد کبدی مشخص و مشخص بالینی خود محدود شده و همچنین با موارد فعال شدن مجدد هپاتیت B در افراد مستعد همراه است.

روکسولیتینیب یک مهارکننده کیناز مرتبط با ژانوس (JAK) خوراکی است که دارای فعالیت های ضد نئوپلاستیک و تعدیل کننده ایمنی بالقوه است. روکسولیتینیب به طور خاص به پروتئین متصل شده و آن را مهار می کندتیروزینکینازهای JAK 1 و 2، که ممکن است منجر به کاهش التهاب و مهار تکثیر سلولی شود. مسیر JAK-STAT (مبدل سیگنال و فعال کننده رونویسی) نقش کلیدی در سیگنال دهی بسیاری از سیتوکین ها و فاکتورهای رشد ایفا می کند و در تکثیر سلولی، رشد، خون سازی و پاسخ ایمنی نقش دارد. JAK کینازها ممکن است در بیماری های التهابی، اختلالات میلوپرولیفراتیو و بدخیمی های مختلف تنظیم شوند.

روکسولیتینیب یکپیرازولدر موقعیت 1 با یک گروه 2-سیانو-1-سیکلوپنتیل اتیل و در موقعیت 3 توسط یک گروه پیرولو[2،3-d] پیریمیدین-4-ایل جایگزین شده است. به عنوان نمک فسفات برای درمان بیماران مبتلا به میلوفیبروز متوسط ​​یا پرخطر، از جمله میلوفیبروز اولیه، میلوفیبروز پس از پلی سیتمی ورا و میلوفیبروز ترومبوسیتمی پس از ضروری استفاده می شود. این نقش به عنوان یک عامل ضد نئوپلاستیک و EC 2.7.10.2 (پروتئین غیر اختصاصی-تیروزینکیناز) مهار کننده. این یک نیتریل است، aپیرولوپیریمیدینو عضوی از پیرازول ها.