شرح

Ribociclib (LEE01) یک مهارکننده CDK4/6 بسیار اختصاصی با مقادیر IC50 به ترتیب 10 نانومتر و 39 نانومولار است و بیش از 1000 برابر در برابر کمپلکس سیکلین B/CDK1 قدرت کمتری دارد.

درونکشتگاهی

درمان پانل 17 رده سلولی نوروبلاستوما با Ribociclib (LEE011) در محدوده دوز چهار log (10 تا 10000 نانومولار).درمان با Ribociclib به طور قابل توجهی رشد چسبنده سوبسترا را نسبت به شاهد در 12 رده از 17 رده سلولی نوروبلاستوما بررسی شده مهار می کند (میانگین IC50 = 306±68 نانومتر، تنها با در نظر گرفتن خطوط حساس، که در آن حساسیت به عنوان IC50 کمتر از 1 تعریف می شود.μدرمان M. Ribociclib دو رده سلولی نوروبلاستوما (BE2C و IMR5) با حساسیت نشان داده شده به مهار CDK4/6 منجر به تجمع وابسته به دوز سلول‌ها در فاز G0/G1 چرخه سلولی می‌شود.این توقف G0/G1 به ترتیب در غلظت‌های Ribociclib 100 نانومولار (007/0=p) و 250 نانومتر (01/0=p) معنی‌دار می‌شود.

موش‌های دارای نقص ایمنی CB17 دارای پیوند زنوگرافت BE2C، NB-1643 (MYCN تقویت‌شده، حساس در شرایط آزمایشگاهی)، یا EBC1 (غیر تقویت‌شده، مقاوم در شرایط آزمایشگاهی) یک بار در روز به مدت 21 روز با Ribociclib (LEE011؛ 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم) یا با a. کنترل وسیله نقلیهاین استراتژی دوز به خوبی تحمل می شود، زیرا هیچ کاهش وزن یا سایر علائم سمیت در هیچ یک از مدل های پیوند زنوگرافت مشاهده نمی شود.رشد تومور به طور قابل توجهی در طول 21 روز درمان در موش‌های دارای پیوند BE2C یا 1643 به تأخیر می‌افتد (هر دو، P<0.0001)، اگرچه رشد پس از درمان از سر گرفته شد.

ذخیره سازی

ساختار شیمیایی